Shodno postojećoj geološkoj građi terena i izraženoj energiji reljefa (visoka vertikalna raščlanjenost terena) i u zavisnosti od postojećih klimatskih karakteristika, PP Blidnje ima dosta razvijene morfoskulpturne elemente . Generalno se može istaknuti da na padinskim stranama dominantnih planinskih morfostruktura Vrana, Čvrsnice i Čabulje, shodno njihovoj nagnutosti, ekspozicijama i petrografsko-minerološkom sastavu, dominira erozivni tip geomorfoloških procesa.Najzastupljeniji od svih je fluviodenudacioni agens koji produkuje fluviodenudacioni tip morfoskulpture.
Geološke i hidrogeološke značajke terena daju posebna obilježja Parku prirode Blidinje, osobito njegovom središnjem i najznačajnijem dijelu, gdje su smješteni Blidinjsko jezero, Dugo polje i Risovac.
Teren u Parku prirode Blidinje izgrađuju pretežno karbonatne stijene (vapnenci i dolomiti), mezozojske starosti (trijas, jura i kreda). Manjim dijelom su klastičnog sastava iz eocena i kvartara. Naslage trijasa zastupljene su sa dvije stratigrafske jedinice: „Vapnenci i dolomiti gornjeg trijasa“ (T3) i“ dolomiti I srednjeg trijasa“ (T2).
Na području Parka prirode Blidinje, u geološkom smislu dominira karbonatni sastav (mezozojski vapnenci i dolomiti) u građi terena, pa je stoga prostor pretežno bezvodan. Atmosferske padaline brzo se infiltriraju kroz karbonatne naslage u dublje horizonte, pa se na površini terena formirao skroman broj izvora uglavnom manjeg kapaciteta. Na istočnom kraju Parka nalazi se vodotok Diva Grabovica koja je desna pritoka Neretve.